XXII Dzień Papieski „Blask Prawdy -Veritatis Splendor”
Veritatis splendor („Blask prawdy”) – to dziesiąta encyklika św. papieża Jana Pawła II o niektórych podstawowych problemach nauczania moralnego Kościoła, ogłoszona 6.08.1993 r. Podstawowym celem encykliki stało się przypomnienie fundamentalnych prawd doktryny katolickiej z zakresu moralności, odnoszących się do różnych dziedzin ludzkiego życia, w kontekście współczesnych prób ich podważania lub zniekształcania.
W dniu 21 października - w przededniu liturgicznego wspomnienia Świętego Jana Pawła II przeżywaliśmy w naszej szkole XXII Dzień Papieski.
Ksiądz Piotr Fela przywitał wszystkich zebranych i wprowadził nas w tematykę tegorocznego dnia papieskiego obchodzonego pod hasłem „Blask prawdy”. Następnie uczniowie klas V, VII i VIII zaprezentowali krótki program artystyczny przybliżający dzieciom i młodzieży postać Karola Wojtyły – Świętego Jana Pawła II. Najmłodsi uczniowie naszej szkoły mogli poznać najważniejsze wydarzenia z życia naszego świętego rodaka, starsi natomiast mieli możliwość przypomnieć sobie nauczanie Jana Pawła II, które jest aktualne również i dziś. Na zakończenie spotkania wszyscy zaśpiewali ukochaną pieśń Jana Pawła II „Barkę”. Uroczystość zakończyła Pani Dyrektor krótkim przemówieniem.
W tym dniu na terenie szkoły rozprowadzane były „papieskie” kremówki – ulubione ciasto Świętego Jana Pawła II. Uzyskany dochód z tej akcji zostanie przekazany na wybrany przez Szkolne Koło Caritas cel charytatywny.
Wszystkim rodzicom i uczniom, którzy włączyli się w tę akcję dziękujemy za dar serca.
Zapraszamy do obejrzenia zdjęć z tej uroczystości …
Ma Duma dziś rośnie, że jestem Polakiem
Że mogę się Orła pieczętować znakiem.
Że mogę swą flagę, godnie pocałować,
Robię to otwarcie, nie muszę się chować.
Tam na włoskiej ziemi, Polak z krwi i kości,
Dziś zaświadcza Światu o swojej świętości.,
Gdyż, Go wiara w Boga takim uczyniła,
A Jego przykładem wielu odmieniła.
Dawał wiarę Światu, że godność człowieka,
Jest darem od Boga, na to się nie czeka.
Idąc z nią przez życie, słał miłość słowami,
Zachęcał, by dobro szło również za nami.
Kochał ludzkie życie, znał jego udręki,
Błogosławił wszystkim , wyciągnięciem ręki.
Otwierał ramiona i tulił do siebie,
Pomagał każdemu, nieść duchowe brzemię.
Widzieliśmy wszyscy, jak modlił się za nas
W każdym miejscu i chwili , gdy miał na to czas.
Z kartek czytał prośby - a wysyłał z Ducha,
Wiedział , że w dobroci, Bóg wszystkie wysłucha.
Poeta nieznany
